Beïnvloeden je gedachten de realiteit?
Beïnvloeden je gedachten de realiteit?
Vanmorgen was ik bezig om wat blaadjes die in mijn vijver waren gevallen, er met een netje uit te scheppen, een heerlijk ontspannend werkje. Terwijl ik daarmee bezig was moest ik denken aan de uitzending van de Rijdende Rechter die ik van de week had gezien. Wat was het verhaal en hoe kwam het dat ik daar tijdens het blaadjes scheppen uit mijn vijver over na ging denken?
Het ging over een moeder en haar zoon. Zij wonen in hun paradijsje met aan hun huis een permanent opgezette partytent waar ze regelmatig gezellig de avonden doorbrengen met vrienden, een drankje en muziek. In hun tuin staat een groot zwembad dat niet alleen voor hun eigen gebruik is, maar waar ook alle buurtkinderen gebruik van mogen maken, óók als de moeder en zoon niet thuis zijn. Naast hun woont een ouder echtpaar, ook in hun eigen geschapen paradijsje.
Maar, er zijn natuurlijk problemen, anders zou de Rijdende Rechter er niet zijn. De moeder en zoon hebben al jaren een ernstig conflict met het oudere echtpaar, want volgens moeder en zoon staat de oudere buurvrouw steeds naar hen te gluren door de schutting of vanuit het raam boven. Volgens hen zou de oudere buurvrouw last hebben, sterker nog een hekel hebben aan, de spelende kinderen in het zwembad. Al een flink aantal jaren is er dus een conflict wat regelmatig uitloopt op een wederzijds onsmakelijke woordenwisseling en scheldpartijen. Een zo’n uit de hand gelopen scheldpartij is opgenomen door de zoon en wordt natuurlijk ook ingebracht als bewijsstuk. Om de buren te weerhouden door de schutting heen te gluren, hebben moeder en zoon nu tegen de schutting zeildoeken gespannen.
Het vervuilde zwembadwater
Maar nu komt het allergrootste probleem en dat is het zwembad en het water. Dit is ernstig vervuild en moeder en zoon hebben alles geprobeerd: twee pompen, allerlei middelen, grote hoeveelheden chloor, maar ondanks alles blijft het er een vieze boel. Na lang nadenken komen zij tot de conclusie dat het door de boom van de buren komt, nou ja de boom op zichzelf niet, maar door de blaadjes die er afwaaien en in hun zwembad terecht komen, die veroorzaken de enorme vervuiling. Aangezien zij niet met de buren willen praten moet de Rechter er maar bij komen en de eis die zij stellen is dat de boom moet worden verwijderd. De buren vinden dit verschrikkelijk, want die boom staat zo mooi in hun tuin en wanneer de zon te fel is zitten ze samen heerlijk onder de boom in de schaduw. Ja, de buurvrouw staat inderdaad vaak boven uit het raam te kijken, niet om te gluren naar de buren, maar om te genieten van het uitzicht op haar eigen tuin. En ja, ze heeft haar zelfbeheersing wel eens verloren, maar ja wat wil je als er regelmatig geluidshinder is vanuit de partytent en je niet kunt slapen vanwege de herrie. Daarbij komt dat de gezondheid van haar man haar zorgen baart.
Het oordeel van de Rijdende Rechter
Zoals altijd bij de Rijdende Rechter wordt alles goed onderzocht – de kwaliteit van het water in het zwembad, de geluidshinder en de vallende blaadjes van de boom. Na uitgebreid onderzoek, hoor en wederhoor, komt de uitspraak: De blaadjes van de boom veroorzaken geen vervuiling, de PH waarde van het water is absoluut niet goed, na 22.00 uur ‘s avonds mag er geen overlast meer komen vanuit de partytent, wanneer dit wel gebeurt staat er een boete op… en ja de boom moet wel ieder jaar gesnoeid worden. Na de uitspraak wordt er aan de moeder en zoon gevraagd of er nu handen geschud kunnen worden, maar zowel moeder als zoon zijn dit niet van plan.
Hoe gedachten onrust veroorzaken
Ik stond dit dus te overdenken en dacht….wat een jarenlange ellende om wat? Moeder en zoon dachten dat de oudere buurvrouw staat te gluren, maar zij stond daar om andere redenen. Moeder en zoon dachten dat de blaadjes van de boom de vervuiling veroorzaakte, wat helemaal niet zo bleek te zijn. Het verhaal dat de oudere buurman ernstige gezondheidsklachten heeft waardoor hij de boom niet meer kon snoeien, was niet bekend. En ja, het was terecht dat de oudere buren klaagde over de geluidsoverlast. Wat een narigheid en dit eigenlijk alleen maar door ons denken en onze aannames!
Welke gedachtes en aannames zijn eigenlijk waar?
Als ik naar buiten kijk en het regent is het normaal dat ik denk ‘Hé, het regent’, want dat is een feit en dus waar. Maar hoe zit het nu met de gedachten en aannames van moeder en zoon? Zij hebben het idee dat buurvrouw staat te gluren, een gedachte dus. Ja, de buurvrouw stond daar, dat is een feit, maar de gedachten van moeder en zoon vullen dit (op een negatieve manier) aan met: ‘zij staat te gluren’… De vraag is dan: is deze gedachte waar? Moeder en zoon hebben er alles aangedaan om de kwaliteit van het water te verbeteren, maar tevergeefs. Het enige wat nog tot die vervuiling kan leiden, volgens hun gedachten, zijn die blaadjes. Gedachten dus en de aanname dat het door de blaadjes komt. Het is hun waarheid geworden en de oplossing is het verwijderen van de boom. In dit moment van bezinning dacht ik ook aan die keren dat ik dacht dat ik iets zeker wist of iets aannam en dacht dat het zo was. Wie heeft dat niet (gehad), dat je iets zeker ‘wist’, maar dat uiteindelijk bleek dat het niet waar was of dat de situatie anders in elkaar zat. En wat doe je ermee als je ineens tot de bezinning komt dat iets wat je al die tijd dacht, niet waar blijkt te zijn? Dan moet je sterk in je schoenen staan om dit toe te geven. Maar geloof mij, niemand neemt het je kwalijk als je terugkomt op iets waarvan je altijd dacht dat het waar was. Het geeft juist aan dat je sterk bent.
Bedenk daarom voordat je iets aanneemt als waar, of het ook daadwerkelijk zo is. Bekijk deze op Byron Katie geïnspireerde image hierboven eens goed om deze beoordeling iets ‘gemakkelijker’ te maken.
Met dank aan Marjolein van der Meer voor de prachtige image.
Laat hieronder een reactie achter als je hier iets over kwijt wilt of een eigen situatie wilt beschrijven.
Lees ook eens deze blogpost: Wat denken met ons doet